DEK-DUA LECIONO

LA TAGMANĜO DE LA FAMILIO

paroluEstas dimanĉo. La anoj de la familio estas en la ĉambro. Mankas nur Joĉjo. "Kie li povas esti?" demandas duon-laŭte la patro. Maria rigardas el la fenestro: "Li jam venas, paĉjo." Joĉjo venas en la ĉambron. "Mi estas malsata kiel lupo, tio estas fakto," li diras anstataŭ la saluto kaj iras al la manĝotablo. "Kie vi trovis la lupan malsaton, samideano Fakto?" ŝerce demandas la patro kaj ridas. Ankaŭ Joĉjo ridas. Poste li respondas serioze: "Ĉe la rivero. Per malnova barelo mi devis tie prezenti al novaj esperantistoj ĉiujn prepoziciojn de al ĝis je." Ĉiuj familianoj ridis.
Ili sidas ĉirkaŭ la tablo. Ĉiu ano de la familio sidas ĉe la tablo sur sia propra loko. La familio Čech havas hodiaŭ gastojn, venis onklo Pavel kun onklino Jana el Ivančice. Sur la tablo estas pura blanka tablotuko. Antaŭ ĉiu familiano kuŝas buŝtuko kaj du teleroj: unu por supo, la alia por viando. Ĉe ĉiu telero kuŝas tranĉilo, forko kaj kulero. Eva kaj Anna havas apartan, pli malgrandan manĝilaron.
Unue ili manĝas supon. La patro manĝas al la supo ĉiam pecon da pano. Eva kaj Anna ne ŝatas supon. Sed iom da supo ili tamen devas manĝi. Ili ricevis sur la teleron nur kelkajn kulerojn da supo. La pli aĝaj familianoj manĝas la supon kun granda apetito, precipe Joĉjo, ĉar li estas malsata kaj la supo estas tre bondusta.
Post la supo ili manĝas pecon da bovaĵo aŭ porkaĵo aŭ pecon da fumaĵita viando. En aŭtuno ili ofte havas rostitan anseron aŭ anason. Al la viando ili manĝas aŭ terpomojn aŭ bulojn. La gefiloj pli ŝatas terpomojn, la patro bulojn kun brasiko. Maria estas la "kelnerino" de la familio. Fine ŝi alportas bongustan farunaĵon aŭ fruktojn. Sukeraĵojn ili ne havas ofte, sed ĉiam je festotagoj. Post la tagmanĝo la patro trinkas en vintro tason da nigra kafo, en somero glason da biero. Vinon li ne trinkas. La patrino kaj la ceteraj anoj de la familio trinkas glason da freŝa akvo.
Karlo kaj Maria manĝas hejme sabate kaj dimanĉe. Li estas inĝeniero kaj manĝas en la entreprena manĝejo, ŝi estas instruistino kaj manĝas en la lerneja manĝejo.
Oni povas diri, ke la familio de samideano Čech vivas bone.
____________________

Patro: Joĉjo, la alian fojon vi devas veni al la manĝo pli frue!
Joĉjo: Jes, paĉjo, mi ne sciis, ke estas jam tiel malfrue.
Patro: Kaj kiam oni venas en la ĉambron, oni devas saluti.
Joĉjo: Pardonu, paĉjo, sed mi estis tiel malsata, ke mi eĉ saluti forgesis. Mi memoros viajn vortojn, paĉjo.
Patro: Kaj ĉu vi satmanĝis?
Joĉjo: Dankon, jes, tre, eĉ tro!
Patro: Da farunaĵo vi prenis nur malgrandan pecon. Ĉu vi ne ŝatas farunaĵojn?
Joĉjo: Ho jes, certe. Bona farunaĵo estas vera bongustaĵo.
Patro: Kiun farunaĵon vi ŝatas plej multe?
Joĉjo Hmmm...plej multe? ... mia plej ŝatata farunaĵo estas...peco da fumaĵita viando.
Patro: Ho vi ŝercemulo!
Joĉjo: Tio estas fakto, paĉjo!


Novaj vortoj


esperanto
czech

esperanto
czech

aĵo věc

manĝilaro příbor

alian fojon jindy, podruhé, příště
manki
chybět

anaso
kachna

memori
pamatovat si

ano
člen

pano
chléb

ansero
husa

pardoni
prominout, odpustit

aparta
zvláštní

peco
kus, kousek

aro
souhrn

peco da pano kousek chleba

biero
pivo

pli aĝa starší

bongusta
chutný

porko
vepř, prase

bongustaĵo pochoutka

preni
vzít, brát

bovaĵo hovězí maso

preni bieron dát si pivo

bovo
skot, vůl

prepozicio
předložka

brasiko
zelí

prezenti
předvést

bulo
hrouda, zde: knedlík

propra
vlastní

buŝtuko ubrousek

pura
čistý

cetera
ostatní

ricevi
dostat

da
viz Gramatiko

ridi
smát se

duon-laŭte polohlasitě

rivero
řeka

entrepreno podnik, závod

rostita
pečený

farunaĵo moučník

samideano
esperantista (viz Gramatiko)

faruno
mouka

satmanĝi najíst se do syta

festo
svátek

serioza
vážný

foje
jednou, kdysi

sukeraĵo cukroví

forko
vidlička

supo
polévka

freŝa čerstvý

sur sia
na svém

frukto
plod, ovoce

ŝercemulo šprýmař, čtverák, vtipálek

fumaĵita uzený

tablotuko
ubrus

fumi
kouřit

taso
šálek

gasto
host

telero
talíř

glaso
sklenice

terpomo
brambor

gusto
chuť

tranĉi krájet, řezat

ilo
nástroj

tranĉilo nůž

kelnero
číšník

trovi
nalézt

kulero
lžíce

tuko
šátek

loko
místo

viando
maso

lupo
vlk

vino
víno

manĝejo jídelna



 

GRAMATIKO

1. Přípona -an- značí:

a) člena kolektivu: familiano člen rodiny; klubano člen klubu;
b) obyvatele: urbano obyvatel města, měšťan; vilaĝano vesničan, vilaĝanino vesničanka; Parizo Paříž, parizano Pařížan; Prago Praha, pragano Pražan;
c) stoupence: Hus - husano husita; respubliko - respublikano republikán.


Samostatné ano značí člena:
Sinjoro Čech estas ano de nia Esperanto-klubo, lia frato estas ano de sporta klubo. Pan Ĉech je členem našeho esperantského klubu, jeho bratr je členem sportovního klubu.

Esperantisté se oslovují "samideano": samideano estas ano de la sama ideo samideano je stoupenec téže myšlenky.

2. Přípona -il- se připíná ke slovesu a znamená nástroj nebo prostředek:
tranĉi řezat, tranĉilo nůž; kudri šít, kudrilo jehla; manĝi jíst, manĝilo příbor (každý nástroj, jímž se jí, i čínské hůlčičky, talíře apod.); kuraci léčit, kuracilo lék.

Srovnej příponu -il- s českými příponami -dlo, -tko ve slovech šídlo, struhadlo, mučidlo, razítko, lehátko atd.

3. Předložku da klademe po výrazech značících míru, váhu a množství na otázku jak mnoho místo předložky de, která vyjadřuje vlastnost na otázku jaký:
taso da kafo šálek kávy, taso de kafo šálek na kávu, kávový šálek; grupo da soldatoj skupina vojáků (jak mnoho vojáků - skupina), grupo de soldatoj skupina vojáků (jaká skupina - vojáků); peco da pano kousek chleba (kolik chleba - kousek, nikoliv bochník), peco de pano kousek chleba (jaký kousek - chleba, nikoliv rohlíku).


Předložku da neklademe:

a) před členem la a před určujícími zájmeny, protože v těchto případech už samo určující slovo napovídá, že se jedná o míru: taso de la kafo, taso de tiu ĉi kafo šálek této kávy; trinku tason de nia kafo vypij šálek naší kávy; prenu pecon de iu torto vezmi si kousek některého dortu; Neĝulino manĝis pecon de ĉiu kuko Sněhurka snědla kousek každého koláče; trinku glason de neniu vino nevypij sklenici žádného vína;
b) po zlomcích: li studis duonon de jaro studoval půl roku

4. Příponou -ar- tvoříme v esperantu hromadná podstatná jména nebo označujeme souhrn stejných jednotek tvořících vyšší jednotku:
arbo strom, arbaro les; homo člověk, homaro lidstvo; manĝilo - manĝilaro příbor; vorto slovo, vortaro slovník.

Samostatné slovo aro značí houf, zástup, stádo, hejno apod.
aro da homoj zástup lidí; aro da anseroj hejno hus; aro da homoj ne estas homaro houf lidí není lidstvo.

5. Přípona -aĵ- tvoří podstatná jména, jež značí
a) věc z hmoty vyjádřené základem slova:
faruno mouka, farunaĵo moučník; sukero cukr, sukeraĵo cukroví;
b) věc s vlastností vyjádřenou základem slova:
bonaĵo dobrota (co je dobré, dobrá věc); novaĵo novinka.
Jako samostatné slovo aĵo značí "věc": Ĉiu amas belajn aĵojn. Každý má rád pěkné věci.

6. Neurčité zájmeno oni (čti ony) používáme tehdy, nemůžeme-li nebo nechceme-li vyjádřit určitou osobu. Do češtiny je překládáme různě:
Kiel oni diras Esperante "jablko"? Jak se řekne esperantsky "jablko"? Oni neniam scias. Člověk nikdy neví, jeden nikdy neví. Oni diras, ke... Lidé povídají, říká se, že... Oni povas diri, ke ... Možno říci, lze říci, že... Oni supozu, ke ... Předpokládejme, předpokládejte, že... adt.


EKZERCOJ

1. Přeložte do češtiny krátký rozhovor na začátku této lekce.
2. Přeložte:
Jím. Na stole je vše čisté: barevný ubrus, papírový ubrousek, příbor. Jím s velkou chutí, protože vše je čisté a chutné. Nejprve jím polévku, po polévce kousek masa s brambory, pak nějaký dobrý moučník nebo jablko. Najím se dosyta, ale nikdy nejím příliš mnoho. Dnes večer půjdu do esperantského klubu. Jsem jeho členem. Klub navštěvuje mnoho esperantistů. Mluvíme esperantsky. Mnozí členové klubu mluví velmi dobře. Možno říci, že esperanto je snadný jazyk.

3. Odpovězte na otázky:
Kion Eva kaj Anna ne ŝatas manĝi? Kiom da supo ili ricevis? Ĉu vi ŝatas supon? Kiom da supo vi manĝas? Kion manĝas la patro al supo? Ĉu ankaŭ vi? Ĉu vi ŝatas viandon? Kiun viandon vi plej ŝatas? Kion trinkas samideano Čech post la tagmanĝo? Kaj vi? Kie vi manĝas?

Anekdoto

LI NE KOMPRENIS

Gasto (anglo al kelnero en Parizo): Alportu al mi bovaĵon kun terpomoj.

Kelnero: Kun plezuro, sinjoro.
Gasto: Pardonu, ne kun plezuro, kun terpomoj, mi petas.


Proverbo
Homo lernas la tutan vivon.

Klíč
1. Přeložte svůj český překlad zpět do esperanta a srovnejte pak svůj esperantský překlad s rozhovorem v knize.
2. Mi manĝas. Sur la tablo ĉio estas pura: la kolora tablotuko, la papera buŝtuko, la manĝilaro. Mi manĝas kun granda apetito, ĉar ĉio estas pura kaj bongusta. Unue mi manĝas supon, post la supo pecon da viando kun terpomoj, poste ian bonan farunaĵon aŭ pomon. Mi satmanĝas, sed neniam mi manĝas tro multe (nebo: neniam mi tromanĝas). Hodiaŭ vespere mi iros en la Esperantan Klubon. Mi estas ĝia ano. La Klubon vizitas multaj esperantistoj (samideanoj). Ni parolas Esperante. Multaj klubanoj parolas tre bone. Oni povas diri, ke Esperanto estas facila lingvo.
3. Eva kaj Anna ne Satas manĝi supon. Ili ricevis nur kelkajn kulerojn da supo. Jes, mi tre ŝatas supon. Mi manĝas teleron da supo. Li manĝas al supo pecon da pano. Jes, ankaŭ mi. Mi tre ŝatas viandon. Mi plej ŝatas porkaĵon. Post la tagmanĝo li trinkas tason da kafo aŭ glason da biero. Mi trinkas glason da akvo aŭ vinon. Sabate kaj dimanĉe mi manĝas hejme, en labortagoj mi manĝas en la entreprena manĝejo.


Podepsaní konstatují, že zavedení esperanta pro vydávání vědeckých děl je velmi účinný prostředek pro mezinárodní spolupráci vědeckých pracovníků.
Z prohlášení 85 japonských vědců


Theodor Kilian - učebnice esperanta